Нам нужна ваша помощь

Прочитайте наше обращение. Вы важнее, чем думаете.

Просмотреть
Скрыть
1863x

Камуністы захопліваюць сусветныя ўніверсітэты? Трывожны вопыт Ізраіля.Коммунисты захватывают мировые университеты? Тревожный опыт Израиля

1863x, 22 июня 2017

Змагар, адной з галоўных мэтаў усіх нармальных нацыянальна-дэмакратычных сіл з’яўляецца дэсаветызацыя Беларусі. Як на ўзроўні вуліц, плошчаў і помнікаў, так і на ўзроўні  ментальнасці нашых грамадзянаў. Але, на жаль, у апошні час гэта вайна можа ператварыцца ў вайну на два фронты. Пакуль старэйшае пакаленне настальгіруе па часах СССР, з дэмакратычных краін да нас неўзабаве можа прыйсці новая саўковая хваля. Больш прылізаная, прыгладжаная, значна больш модная і «прагрэсіўная».

І гэта не дзіўна. На жаль, сярод заходняй “інтэлігенцыі” з даўніх часоў існуе неадназначнае стаўленне да СССР. Не адчуўшы рэальных наступстваў марксізму, ленінізму, сталінізму, а ўбачыўшы толькі знешняе ды прапаганду, псеўдаінтэлектуалы лёгка вядуцца на левыя ідэі. І гэта паўсюдная з’ява: Злучаныя Штаты Амерыкі, Канада, Вялікабрытанія і іншыя цывілізаваныя краіны. Але пакуль працуе 1863x.com, паверце, ні адзін фанат Сталіна або СССР не будзе спаць спакойна. Сёння мы пазнаёмім вас з эксклюзіўным матэрыялам пра сітуацыю ў Ізраілі вачыма нашага чытача Натана Гімейна.

ЯК ЛЕВАКІ ЗАХАПІЛІ ВЫШЭЙШУЮ АДУКАЦЫЮ ІЗРАІЛЯ

Дзень добры. Сёння я хачу трохі распавесці аб стане спраў у Габрэйскім універсітэце, які знаходзіцца ў горадзе Ерусалім.

Так склалася гістарычна, што галоўныя ўстановы вышэйшай адукацыі ў Ізраіле былі заснаваныя сацыялістамі яшчэ да заснавання дзяржавы Ізраіль. З таго часу прайшло амаль сто год, але дагэтуль амаль усе ўніверсітэты маюць выключна левы вектар успрыймання свету.

У 2015 годзе ў Ізраіле быў усталяваны рэжым права-рэлігійнага ўрада на чале з Б. Нетан’яху. Адной з праблем, з якой сутыкнуўся ўрад, гэтаа праблема ў сферы ўніверсітэцкай адукацыі. Выкладчыкі майго ўніверсітэта ў адкрытую публікавалі памфлеты, дзе называлі міністра юстыцыі і адукацыі нэафашыстамі, нацыстамі і прыхільнікамі апартэіду. Значная частка студэнтаў актыўна выступала ў падтрымку арабскіх тэрарыстаў, якія «змагаліся за вызвалення з-пад апартэіду на землях акупаванымі Ізраілем«.

У апошні месяц урад вырашыў прыняць закон аб «этычным кодзе», які прадугледжваў увядзенне роўнасці ў распаўсюджванні левых і правых ідэй ва ўніверсітэце і прадугледжваў забарону грубых абуральных палітычных выказванняў у адрас улады.

Гэта выклікала моцную хвалю пратэстаў ва ўніверсітэце. Спачатку мой гуманітарны факультэт адмовіўся выконваць гімн Ізраіля на цырымоніі, бо ён абурае пачуцці палястынскіх студэнтаў, значная частка з якіх не прызнае існаванне Ізраіля. Ёсць думка, што гэта fake-news, бо ўніверсітэт мае права не раіцца ні з кім аб тым, якую музыку ўключаць на сваіх цырымоніях. Пасля пачаўся моцны рух антыўрадавых студэнцкіх дэманстрацый, сутнасць якіх зводзілася да скасавання чытанняў закона аб «этнічным кодзе», адпраўка ўрада ў адстаўку, правядзенне датэрміновых выбараў і адпраўка прэм’ер-міністра пад угалоўны пераслед.

Некаторыя студэнты пачалі выказваць незадавальненне, што ва ўніверсітэце ёсць выкладчыкі, якія не выступаць супраць капіталістычнай фармацыі і нават выказваюцца супраць студэнцкай барацьбы за ўсеагульную роўнасць.

Падаецца, што павінен быць і супрацьлегчы бок. Так, ён ёсць. Ва ўніверсітэце ёсць невялічкая арганізацыя правага боку, якую спрабавала правесці дэманстрацыю ў мэтах абароны ўрада, але калі яны пачалі дзеянне, то атрымалі супраціў у якасці забароны ад рэктара ўніверсітэта. У той жа час студэнцкі саюз, які адмовіўся ад палітыкі вырашыў правесці ў той жа час у іншым месцы эка-рынак, куды актыўна заклікаў усіх жывой музыкай. Магчыма, калі б я быў на месцы правых кіраўнікоў дэманстрацый, то зараз былі б пратэсты пад вокнамі кіраўнікоў універсітэта, але гэтага не адбылося.

Як так адбылося, што абсалютная большасць выкладчыкаў (больш за 98%) маюць левыя палітычныя погляды? Усё даволі проста. Я вучуся на дзве адукацыі – гістарычную і палітычную. Для таго, каб сдаць нейкі прадмет трэба напісаць або іспыт, або хатнюю навуковую працу. У ёй студэнт абавязаны выказаць сваю асабістую пазіцыю па пытанню. Калі студэнт выказвае нешта за рынкавыю эканоміку, капіталізм і прыватныю маёмасць ці нешта супраць сацыялізма, класавай барацьбы, грамадскай справядлівасці, роўнасці, братэрства ці іншых сацыялістычных лозунгаў, то ён атрымоўвае вялікі мінус у адзнаку. Ён нават можа выкарыстоўваць «правільныя крыніцы», але не факт, што ён «правільна» іх растлумачыць. Гэта датычыцца нават ккурса па філасофіі. Калі сдаць прадмет трэба набраць мінімум 60 балаў (6), а каб паступіць на другую ступень сярэдні бал павінен быць большым за 85 (8.5). Як бачыце, чалавекам з асабістым правым поглядам на жыццё амаль немагчыма дасягнуць поспеху ў навуковай кар’еры ў Ізраіле. Так, напрыканцы кожнага курса трэба выстаўляць адзнакі кожнаму выкладчыку, але, зразумелая справа, што адзнакі больш паспяховых вучняў маюць куды большы сэнс. Такім чынам на занятках у аднім з прэстыжнейшых універсітэт свету вывучаецца класавая барацьба, смена фармацый, правы чалавека, небяспека сусветнага капіталізму і іншыя смертныя грахі.

Студэнты і выкладчыкі адзінагалосна прызнаюць, што: «Людзі з правымі поглядамі валодаюць нашмат меншымі інтэлектуальнымі схільнасцямі. Гэта статыстыка, якую можна адлюстраваць па рэзультатам выбараў у дэмакратычных краінах свету«.

Я спадзяюся, што хутка сітуацыя палепшыцца і мне, як адносна цэнтрысту ў Ізраіле, не прыйдзецца чуць шматлікія абурэнні аб тым, што з маімі ведамі я не смагу не толькі пайсці на другую ступень, але нават і скончыць універсітэт. Я не жадаю чуць аб тым, што людзі павінны выбіраць між розумам і рэлігіяй. Я жадаю атрымоўваць веды, чуць плюралізм думак і адчуваць сабе роўным з астатнімі студэнтамі.

Натан Гімейн (Мікіта Курэпін).Змагары, одной из главных задач всех здравых национально-демократических сил является десоветизация Беларуси. Как на уровне улиц, площадей и памятников, так и заканчивая ментальностью наших граждан. Но, как ни жаль, в последнее время это война может распространиться на два фронта. Пока старшее поколение ностальгирует по временам СССР, с демократических стран к нам вскоре может прийти новая совковая волна. Более прилизанная, приглаженная, куда более модная и «прогрессивная».

И это неудивительно. К сожалению, среди западной «интеллегенции» с давних времён существует неоднозначное отношение к СССР. Не испытав на практике реальных последствий марксизма, ленинизма, сталинизма, а видя только внешнюю обёртку и пропаганду, псевдоинтеллектуалы легко ведутся на левые идеи. И это повсеместное явление: США, Канада, Великобритания и другие цивилизованные страны. Но пока работает 1863x.com, поверьте, ни один фанат Сталина или СССР не будет спать спокойно. Сегодня мы представляем вам эксклюзивный материал о ситуации в Израиле глазами нашего читателя Натана Гимейна.

ЯК ЛЕВАКІ ЗАХАПІЛІ ВЫШЭЙШУЮ АДУКАЦЫЮ ІЗРАІЛЯ

Дзень добры. Сёння я хачу трохі распавесці аб стане спраў у Габрэйскім універсітэце, які знаходзіцца ў горадзе Ерусалім.

Так склалася гістарычна, што галоўныя ўстановы вышэйшай адукацыі ў Ізраіле былі заснаваныя сацыялістамі яшчэ да заснавання дзяржавы Ізраіль. З таго часу прайшло амаль сто год, але дагэтуль амаль усе ўніверсітэты маюць выключна левы вектар успрыймання свету.

У 2015 годзе ў Ізраіле быў усталяваны рэжым права-рэлігійнага ўрада на чале з Б. Нетан’яху. Адной з праблем, з якой сутыкнуўся ўрад, гэтаа праблема ў сферы ўніверсітэцкай адукацыі. Выкладчыкі майго ўніверсітэта ў адкрытую публікавалі памфлеты, дзе называлі міністра юстыцыі і адукацыі нэафашыстамі, нацыстамі і прыхільнікамі апартэіду. Значная частка студэнтаў актыўна выступала ў падтрымку арабскіх тэрарыстаў, якія «змагаліся за вызвалення з-пад апартэіду на землях акупаванымі Ізраілем«.

У апошні месяц урад вырашыў прыняць закон аб «этычным кодзе», які прадугледжваў увядзенне роўнасці ў распаўсюджванні левых і правых ідэй ва ўніверсітэце і прадугледжваў забарону грубых абуральных палітычных выказванняў у адрас улады.

Гэта выклікала моцную хвалю пратэстаў ва ўніверсітэце. Спачатку мой гуманітарны факультэт адмовіўся выконваць гімн Ізраіля на цырымоніі, бо ён абурае пачуцці палястынскіх студэнтаў, значная частка з якіх не прызнае існаванне Ізраіля. Ёсць думка, што гэта fake-news, бо ўніверсітэт мае права не раіцца ні з кім аб тым, якую музыку ўключаць на сваіх цырымоніях. Пасля пачаўся моцны рух антыўрадавых студэнцкіх дэманстрацый, сутнасць якіх зводзілася да скасавання чытанняў закона аб «этнічным кодзе», адпраўка ўрада ў адстаўку, правядзенне датэрміновых выбараў і адпраўка прэм’ер-міністра пад угалоўны пераслед.

Некаторыя студэнты пачалі выказваць незадавальненне, што ва ўніверсітэце ёсць выкладчыкі, якія не выступаць супраць капіталістычнай фармацыі і нават выказваюцца супраць студэнцкай барацьбы за ўсеагульную роўнасць.

Падаецца, што павінен быць і супрацьлегчы бок. Так, ён ёсць. Ва ўніверсітэце ёсць невялічкая арганізацыя правага боку, якую спрабавала правесці дэманстрацыю ў мэтах абароны ўрада, але калі яны пачалі дзеянне, то атрымалі супраціў у якасці забароны ад рэктара ўніверсітэта.

Як так адбылося, што абсалютная большасць выкладчыкаў (больш за 98%) маюць левыя палітычныя погляды? Усё даволі проста. Я вучуся на дзве адукацыі – гістарычную і палітычную. Для таго, каб сдаць нейкі прадмет трэба напісаць або іспыт, або хатнюю навуковую працу. У ёй студэнт абавязаны выказаць сваю асабістую пазіцыю па пытанню. Калі студэнт выказвае нешта за рынкавыю эканоміку, капіталізм і прыватныю маёмасць ці нешта супраць сацыялізма, класавай барацьбы, грамадскай справядлівасці, роўнасці, братэрства ці іншых сацыялістычных лозунгаў, то ён атрымоўвае вялікі мінус у адзнаку. Ён нават можа выкарыстоўваць «правільныя крыніцы», але не факт, што ён «правільна» іх растлумачыць. Гэта датычыцца нават ккурса па філасофіі. Калі сдаць прадмет трэба набраць мінімум 60 балаў (6), а каб паступіць на другую ступень сярэдні бал павінен быць большым за 85 (8.5). Як бачыце, чалавекам з асабістым правым поглядам на жыццё амаль немагчыма дасягнуць поспеху ў навуковай кар’еры ў Ізраіле. Так, напрыканцы кожнага курса трэба выстаўляць адзнакі кожнаму выкладчыку, але, зразумелая справа, што адзнакі больш паспяховых вучняў маюць куды большы сэнс. Такім чынам на занятках у аднім з прэстыжнейшых універсітэт свету вывучаецца класавая барацьба, смена фармацый, правы чалавека, небяспека сусветнага капіталізму і іншыя смертныя грахі.

Студэнты і выкладчыкі адзінагалосна прызнаюць, што: «Людзі з правымі поглядамі валодаюць нашмат меншымі інтэлектуальнымі схільнасцямі. Гэта статыстыка, якую можна адлюстраваць па рэзультатам выбараў у дэмакратычных краінах свету«.

Я спадзяюся, што хутка сітуацыя палепшыцца і мне, як адносна цэнтрысту ў Ізраіле, не прыйдзецца чуць шматлікія абурэнні аб тым, што з маімі ведамі я не смагу не толькі пайсці на другую ступень, але нават і скончыць універсітэт. Я не жадаю чуць аб тым, што людзі павінны выбіраць між розумам і рэлігіяй. Я жадаю атрымоўваць веды, чуць плюралізм думак і адчуваць сабе роўным з астатнімі студэнтамі.

Натан Гімейн (Мікіта Курэпін).